Benim bir komşum vardı. Âlimlerin yazdığı kitapları yazarak çoğaltırdı. Vefât ettiğinde onu rüyâmda gördüm:
“–Allah Teâlâ sana nasıl muâmele etti?” diye sordum.
“–Beni bağışladı.” dedi.
“–Hangi amelin buna vesîle oldu?” dedim.
“–Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’in mübârek ism-i şerîflerini kitaba yazdığım zaman, mutlakâ salât ü selâm getirirdim. Bu sebeple Rabbim bana, hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın işitmediği, hiçbir kimsenin hayal bile edemediği nîmetler ihsân etti.” dedi. (Nebhânî, Saâdetü’d-Dâreyn, s. 101)
“–Allah Teâlâ sana nasıl muâmele etti?” diye sordum.
“–Beni bağışladı.” dedi.
“–Hangi amelin buna vesîle oldu?” dedim.
“–Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’in mübârek ism-i şerîflerini kitaba yazdığım zaman, mutlakâ salât ü selâm getirirdim. Bu sebeple Rabbim bana, hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın işitmediği, hiçbir kimsenin hayal bile edemediği nîmetler ihsân etti.” dedi. (Nebhânî, Saâdetü’d-Dâreyn, s. 101)